سلام به دوستان خوب ونازنینم.باعرض پوزش وعذرخواهی ازشماعزیزان بابت غیبت طولانی بنده درفضای مجازی که بنا به دلایلی ازجمله مسافرت، ویروسی شدن سیستم ،مشکل دراینترنت و...بوجود آمده بود.انشااله با کمک وراهنمایی های شمادوباره وب را فعال کرده وسعی می کنم مطالب مفید وارزنده وبه روزی برای شماانتخاب وتقدیمتان کنم.لطفانظرات وپیشنهادات خود را برای هرچه پربارترشدن وب ارسال نمایید.ازهمکاری شما متشکرم//

                                  بنام خداوند هستی بخش

روز یکشنبه 25 فروردین92 مصادف با شهادت حضرت زهرا(س) به همراه برادرم "ظهراب" وپسرش" رضا" وهمچنین دامادمان" آقای ابنوی" وخواهرزاده ام" علی"راهی مناطق زلزله زده شُنبه وروستاهای اطراف آن شدیم.سنا،چاهگاه وسپس به شُنبه رسیدیم.مناظر ناراحت کننده ای پیش روی ما بود.تقریباً هرجا را که نگاه می کردی تَلّی ازخاک بود.وای خدایا چه بر سر اینجا آمده،چه جوری دوباره باید زندگی به اینجا برگردد.بغض گلویمان راگرفته بود.نمی دانستم چه کاری از دستمان برای کمتر کردن آلام مصیبت دیدگان بر می آید.همین جور که در شهر می چرخیدیم ماشین هیوندای آزرایی درکوچه جلویی ما پارک کردوجوانی از آن بیرون آمدو به خانمی که بچه اش بغلش بودگفت :خانم بچه شما چند ماهش هست.خانم گفت:10ماه.بلافاصله پمپرزی ازماشین درآورد وبه ایشان داد.جوان دیگری که راننده بود به دوستش گفت:یک دست لباس بچه به همراه یک پتو تابستانه هم بهش بده.صندوق عقب که باز شدپراز لباس وپتو بود،همچنین صندلی های عقب ماشین.بله این یک شمه کوچکی از همت وغیرت وعاطفه جوانان ایرانی بود.حدس ما این بود که این دو نفر تهرانی بودند.درکوچه های دیگر هم این صحنه ها به وفور دیده می شد.چندین ماشین که خود غذا آماده کرده بودند وبین مردم تقسیم می کردند.ماشین های بسیاری که آب معدنی ومواد بهداشتی وشوینده به زلزله زدگان می دادند.با دیدن این صحنه ها به ایرانی بودن خود افتخار می کردم ،به این که هنوز هم انسانیت نمرده .خلاصه ما هم مقدار اجناسی را که گرفته بودیم به شیوه این عزیزان تقسیم کردیم تا مطمئن باشیم که بدستشان رسیده.با مردم که صحبت می کردیم از کمک مردم ومسئولان راضی بودند وبرای همه دعا می کردند،ففقط تنها مشکلشان از نظر بهداشتی بود که دلیل آن هم متفرق بودن اسکان آنها بود چراکه هرکس در حیاط منزل خود چادر زده بود.البته در مسیر چندتریلر رامشاهده کردیم که حمام ودستشویی های موقت صحرایی برای آنجا حمل می کردند.تنها چیزی که ما راتسکین می داد روحیه بالای مردم آنجا بود،همه در حال تلاش بودند.خانواده هایی هم که عزیزانشان را از دست داده بودند در چادرهای خود برای آنها مجلس ترحیم گرفته بودند(روحشان شاد).گفتنی ها زیاد است،باید رفت واز نزدیک دید وسعت فاجعه را.نمی دانم از کجا باید گفت ولی به همین اکتفا می کنم که باید آنجا را ساخت ،باید زندگی دوباره آنجا جاری شود،و این امکان ندارد بجز همت مسئولان وشما ملت عزیزایران وهم استانی های گرامی وهمشهریان خونگرم.

بزودی سفر به منطقه زلزله زده شُنبه به روایت تصویر

تعریف حافظه :  نیروی نگهدارنده دانش و دانسته ها در مغز است .

تعریف هوش  :  فهم تند ، ادارک سریع، سرعت انتقال (سرعت محاسبه )قدرت

تجزیه و تحلیل مسائل

فرق حافظه و هوش :  هوش ذاتی است . اما حافظه اکتسابی و (باتکنیکهای

مختلف قابل پرورش و یادگیری است ).

مغز انسان بطور متوسط از حدود 100 میلیارد سلول عصبی تشکیل شده است .هر

سلول عصبی مغز مانند یک کامپیوتر عمل می کند .کار کامپیوتر وارد کردن و

نگهداری اطلاعات ودر صورت نیاز محاسبه کردن آن می باشد .

روانشناسان سلول های حافظه را به توری ویا یک شبکه تشبیه کرده اند .به هر

میزان که به حافظه اعتماد کنیم سوراخ های شبکه بسته می شود و مطالب

نگهداری می شود .

اگر به حافظه اعتماد نکنیم سوراخ های توری باز می ماند واطلاعات از

سلولهای حافظه پاک می شود .

کار حافظه به خاطر سپردن اطلاعات ،تصویر ،اعداد ،کلمات ،و صداها می باشد

ودرموقع نیاز بازخوانی موارد ذخیره شده می باشد.

تکنیکهای افزایش حافظه :

 تمرکز فکری : وقتی روی یک موضوع مشخصی فکر می کنیم افکار دیگر ذهن را به

خودش مشغول نکند .

تنوع درکار : تغیر دادن روش کارهاوتغیر دادن مسیر ها باعث بکارگیری

سلولهای حافظه می شود.

ماساژسرو بدن : این حرکات باعث افزایش خون رسانی به مغز می شود مانند

ورزش کردن روزانه  .

کاهش هواس پرتی : خارج کردن افکار متفرقه هنگام تمرکز فکری .

انجام کارهایی که مغز راوادار به فعالیت های جدید می کند. مانند : مسواک

زدن بادست مخالف ،بازی کردن باپای غیر تخصصی در فوتبال و سایر ورزش ها

سلام.سلام به دوستان عزیزم

یک سال پیش در چنین روزی(پانزدهم بهمن ماه) پس از روزها و هفته هایی که تمام فکرم بابت داشتن یک وبلاگ مستقل مشغول بود به کمک برادر زاده های عزیزم" امین و جواد "وتشویق های استاد عزیزم جناب آقای " محمد غلامی "وبلاگم را راه اندازی کردم . برای نام وبلاگم به کمک همسرم این نام را انتخاب کردیم. نامی که بر گرفته از "دیار"همان روستای دوست داشتنی ام "بنارآبشیرین"و نخل و رود که استواری و سر زندگی روستایم است.

نخلهای استوار روستا و رودی که به مزارع و کشتزارهای روستا جان داده تا روستای زیبایم بوجود آید.بنده به داشتن چنین روستایی  با مردمانی مهربان،دوست داشتنی و با فرهنگ افتخار میکنم و بر خود می بالم که در چنین روستایی بدنیا آمده ام.

امیدوارم که در یک سال گذشته مطالب و عکسهای وبلاگ مفید واقع شده باشد .اطمینان واعتقاد دارم اگر پیامهای گرم شما دوستان و بازدیدهای روزانه شما نبود این دلگرمی که الان نسبت به ادامه کار دارم،نداشتم.انشاءالله که خداوند قدرتی به من بدهد تا محبتهای شما دوستان را جبران کنم.در ادامه راه هم به پیشنهادات،انتقادات و مطالب شما دوستان بابت بهتر شدن وبلاگ نیاز دارم.در پایان هم تشکر ویژه از دوست و همکار گرامیم جناب آقای" رضا محمدیان" که در این مدت از مطالب ایشان زیاد استفاده شد دارم که ایشان نیز خود قوت قلبی  برای من بود.         " به امید فرداهایی بهترو پربارتر "

بنام خدا

سلام ،سلام گرم من به دوستان خوبم.پس از یک وقفه یک ماهه - که به دلیل مشغله کاری وهمچنین مسافرت بود-دوباره به جمع شما دوستان آمده ام تا با یاری خداوند وکمک شما عزیزان دوباره وبلاگ را فعال کنم.ابتدا صعود تیم فوتبال روستایم (بنارآبشیرین)را به فینال جام باشگاههای برازجان تبریک عرض می کنم وامیدوارم با غلبه بررقیب، قهرمانی این دوره از رقابتهاراکه واقعا" استحقاقش را هم داردبدست آورد.دوم اینکه از دوستان خوبم بخصوص همولایتی هاخواهش دارم که با ارسال مطالب زیبایشان به وبسایت روستا(بنارانه)باعث رونق هرچه بیشتراین وب شوند.دستان هنرمند شمارا برای همکاری می فشاریم .قدردان زحمات شما هستیم.

                                                                       والسلام